Οι συνέπειες της ακύρωσης των Ολυμπιακών αγώνων και η επαναφορά στην πραγματικότητα

Πόσο σίγουροι είμαστε ότι θα έχουμε κατορθώσει να ελέγξουμε την πανδημία μέσα σε ένα χρόνο; Αυτό το ερώτημα επαναλαμβάνεται συχνά από το αθλητικό κίνημα και τις κυβερνήσεις, διαπιστώνοντας, ότι υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος. Πολεμάμε έναν αόρατο εχθρό. Οι ιθύνοντες έχουν ήδη απαντήσει: …σκεφτόμαστε τόσο τους αθλητές όσο και τα προβλήματα που δημιουργούνται για την οργάνωση, είναι πρακτικά δύσκολο να αναβληθούν οι αγώνες για δύο χρόνια…

Η αναβολή των αγώνων επέφερε οικονομικές ζημίες για τους διοργανωτές και συνεπάγεται σημαντικές πρόσθετες δαπάνες, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό οι διοργανωτές εκτιμούν, ότι θα καλυφθούν από την ΔΟΕ.

Τι σημαίνει όμως η παράταση για ένα χρόνο ενός αθλητικού προγραμματισμού ο οποίος ξεκίνησε πριν από 4 χρόνια και είχε στόχο την κορύφωση το καλοκαίρι που μας πέρασε; Η αγωνιστική χρονιά ουσιαστικά χάθηκε, η προπόνηση ήταν ελάχιστη και μερικές φορές καθόλου για μεγάλο διάστημα, οι αγώνες άλλαξαν ημερομηνίες και πολλοί αθλητές νόσησαν και επανήλθαν σε μια  νέα πραγματικότητα. Οι προσαρμογές είναι αναγκαστικές πολλές φορές επιβάλλονται, δημιουργώντας μια νέα τάξη πραγμάτων στον αθλητισμό.

Οι μεταβολές της αντοχής, της δύναμης, της ισχύος είναι σημαντικές, όταν ο όγκος και η ένταση της προπόνησης ξαφνικά μειώνεται, και φυσικά χρειάζεται αρκετός χρόνος και στοχευμένοι αγώνες για να επανέλθει ο αθλητής στην κανονικότητα χωρίς να πέσει στην παγίδα της υπερκόπωσης.

Για πολλούς αθλητές οι Ολυμπιακοί αγώνες αποτελούν την υπέρτατη επιδίωξη ακόμα και εάν δεν έχουν δυνατότητα να διεκδικήσουν ένα μετάλλιο. Η συμμετοχή και μόνο σε κάνει “Olympian” ένα τίτλο ιδιαίτερα τιμητικό για έναν αθλητή. Άλλοι,  βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους και αισθάνονται ότι θα πρέπει να αντέξουν ψυχολογικά μια νέα κορύφωση, υποβάλλοντας το σώμα τους σε νέες καταπονήσεις.

Τι θα μπορούσαμε να προτείνουμε σε αυτή την περίπτωση; Οι αθλητές υψηλού επιπέδου είναι συνηθισμένοι να συμμετέχουν σε μεγάλους αγώνες σχεδόν κάθε χρόνο με πολλαπλές περιόδους φορμαρίσματος αφού υπάρχουν αρκετά πλέον οικονομικά κίνητρα για τις πρώτες θέσεις. Κατά συνέπεια μια αναπροσαρμογή στόχων και μια προσήλωση στα νέα δεδομένα θα πρέπει να διαχειριστούν ως νέα πρόκληση για κάτι πολύ μεγάλο. Άλλωστε αυτό αφορά και συνέβη σε όλους. Πρέπει να δουν θετικά τη διακοπή και να τη χρησιμοποιήσουν ως μια μεγάλη μεταβατική περίοδο όπου έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν κενά φυσικής κατάστασης και τεχνικής τα οποία λόγω των πολλών συμμετοχών σε αγώνες σε κάθε άλλη περίπτωση δεν θα είχαν πολλά περιθώρια παρεμβάσεων. Η περίοδος αυτή θα πρέπει να λειτουργήσει θετικά επαναφέροντας την φυσιολογική και νοητική ηρεμία στον αθλητή.

Ο διακεκριμένος αθλητής είναι πρότυπο, στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι “olympian” και έχει υποχρέωση  να αναλάβει στην περίοδο αυτή την προώθηση των αξιών στους νέους που θα συμβάλλουν στην δημιουργία κοινωνιών σωματικού κάλους και ηθικής ακεραιότητας.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη εμπειρία στο διαδίκτυο. Συμφωνώντας αποδεχτείτε τη χρήση των cookies σύμφωνα με την πολιτική cookie.